SULARI MIZRAK KESİLEN ŞEHİR

Kar tipi kara kış coğrafya kader

Ayazında akşamların şehre aç kurtlar iner

Soğuk yanığı nedir bilir yoksul insanları

Topraktır damları burada evlerin

Duvarları kerpiç

İçleriyse buğulu ekmek sıcağı

Dışarısı buzdur mecaz değil, kelime

Vücuda tam oturmuş usta işi elbise

Bir metreyi aşkın buzdan mızraklar

İştahını kabartarak sabırla bekler

Dikkatsiz bakan nicelerini kandırır

Silaha dönüşen avcılar bu haliyle kımıltısız

Fare deliğinde bekleyen bir kediyi andırır

Pusuya yatmıştır tepetaklak yol kenarında  

Dalgın kederli başı dumanlı

Bir insan geçişi gözler

Saçakların altına uzanmış kaldırımlar

Kışın ölüm yoludur bu serhat şehrinde

Yayaların yolun ortasını tutuşları bundandır

Canlarını arabaların önüne atışları bu yüzden