DOĞU KİTABESİ

yanık burçlar üstüne tüneyen esinti
damarlarını karar kuşatılmış renklerin
ki gök serin bir yerdi
vaktinde uyanırdı üstelik ölüler
asra tevil edilen sitem ile
sıcak ve gülünç kalabilen
hançer damıtır naif çeperlerinden

dengeyi korumakla malûl
yılların ufuklara sarkıttığı heyelan
en çok anneler duyulur
işrak nöbetlerinden

kedilerin açtığı yaralarda tüylenen
bir sırra amade, doğu
küçük kentlerin efsunuyla beraber
dökme kurşun yüklenir ay
perçeminden
halbuki serin bir yerdi
aşk lafzıyla ancak tutuşurdu perdeler

rahminde yar sesi çınlayan tarih
onulmaz yıkıntılar bırakır suya
yazgı, kirli yüzüyle akşamları
bir veba

asılır doruklarına annelerin