ARALIK DURAKLARI

reyhan’a

 

-çıkmaz aralık-

 


akan ırmak döner mi gerisin geri


ya kaçıncı kez ara veren yaşamaya

nasipsiz bir mevsim sonu

yollar sarı toprak sa(y)rıysa

erken kışın ayazı alın çatımda

aralık kalmışsa tam aralıkta

gözümde habire büyüyen hayat

hep kederli hep müebbet

 

-kuytu aralık-

 

daraldım /eşikte/ daraldıkça zaman

taştıkça mübadil isyanım

nice münhal kuytular vardı

beni bekleyen hal’im, suskun

her nereye dönsem

hemhal olmak için

yoluna dön

dön yüzüne dön

aralık kalma, diyen

 

-ıssız aralık-

 

kim silebilir ateşin izini

hele yalnızlığı düştüğü yerden

kan izini, akmışsa bir kere

bir cemre de kalbime düşer mi tanrım

bahar güneşi sızar mı yine aralık kalbime

eklenir mi kopan parçası resmin

kendi kadarsa insan tek kendi

yakasına yapışmışsa sorgu sual

bulur muyum ıssız aralığımı

eksik kalmış hangi hayatlarda

-son aralık-

 

gittin

derin bir çentik attın kalbimize

kaldık seninle