BİR AVARENİN DÜŞLERİ / 8-BİR TRENİN PENCERESİ

İşte kâlp burada çarpıyor
Âsi ırmaklara dayamış alınyazısını
Hüznünden ne yapacağını bilememiş
Siz onun böyle durgun olduğuna aldanmayın
İçinde ne kıyametler kopar
Yağmur yağsa günlerce ağlar
Uzakta bir ağaç
Yakında bir dere görse
Vedalaşıp gider uzaklara

Gözleri penceredir trenlere
Çarpışır ıssız bozkır yollarında
Saçılır bedenler
Bir aşk acısını bilir
Bir de ayrılık