BİR AVARENİN DÜŞLERİ / 4-gündoğumunu seyre gidelim
yad edecek ne çok şey var insanın kısacık yaşamında
insan gündoğumunu seyretmeyi özler mi
özler mi bir dağın, bir tepenin, ağaçların, denizin, gölün üzerinden gündoğumunu
şimdi yaşadığımız yerlerde bırakın günün doğumunu, batımını da izlemeye imkân yok
yitirdiğimiz ne çok şey var, kaçırdığımız ne çok şey
şimdilerde listeler yapılıyor ölmeden önce görülmesi gereken filmler, yerler diye
evet ölmeden önce
ölüm bizi yakalamadan önce
gündoğumunu seyre gidelim
‘gündoğumu’ndan şiirler mırıldanarak
gecenin hışırtısı iner akşam başlar, karanlık örter üzerini, ağaçların, nergislerin, menevişlerin
uyur bir annenin koynunda yeni doğmuş bir bebe, bir baba üzerini örter oğlunun, bir dede ak sakalını sıvazlar, çıkarır gözlüğünü koyar bir yerlere, dudaklarında başlayan mırıltılar, dualarla geceyi karşılar, çünkü kandiller gece yanar, evet kandiller gece yanar, dualar gece yükselir sessizliğin en kalın perdesini yırtarak ulaşır göklere, göklerde en sessiz sesi duyacak olan Bir’i vardır, bütün dudakların mırıltısı ulaşır göklere, hele kutlu gecelerde kandillerin en dehşetli yandığı gecelerde bu sesleri kim duymaz, kandillerin en dehşetli yandığı aylarda duyulmaz mı sesler, hele bir babanın, bir annenin, bir dedenin; gecenin en ücra anlarından seslenen bu seslerine kulak verilir, çünkü ‘kararmaya yüz tuttuğunda geceye’ ve ‘ağarmaya başladığında sabaha andolsun’ denmiştir; gece ve sabaha and verilerek Kitab’a çağrılmıştır uykuda olanlar, uyanık olanlar
ve herkesten önce uyanır ceylanlar
uyku tutmayanlar, kıvrananlar, sağına soluna dönenler
tam ta bu sırada ağır mı ağır bir uykuya yenik düşerler
herkesten önce uyanır kuşlar
tam o sırada kendini yatağa atar gecenin en hengameli sokaklarından evlerine yeni dönenler
kutlu çağrı zamanıdır
günde beş kez bizi diri tutan çağrıların en anlamlısı başlar
eylemlerin en anlamlısı için suyla buluşma zamanıdır
gündoğumuna doğru yürürken zaman
gökle yerin aşkından doğacaktır doğacak olan
artık gitme zamanı
bizi bırakın, gidelim
önümüzden çekin perdeleri
karanlıkları
kervanlar yola dizildi
atlılar çoktan düştü yollara
tan yıldızı söndü
lacivertten maviye doğru bir aşk başladı
aşkın rengine doğru evrildi tüm renkler
ve esti doğudan kadîm bir rüzgâr
hışırdadı ulu bir çınarın yaprakları
doğruldu boynu bir dağ çiçeğinin
başını şöyle bir çevirdi doğuya doğru günebakanlar
haydi biz de başımızı çevirelim doğuya doğru
gündoğumunu seyre gidelim
