yavaşça acele et!

geçmiş her yöne kıvrılırken

bembeyaz gülünmeliydi.

kararlılıkla konacağı yeri ararken ruh

soğuk ve düşmanca olan şey

tereddütsüz beyaz bir boşluktu.

kendi dağı savururken ötekini

bedeni kumların eviydi

ki parmaklarından dökülen deliliğiydi.

içindeki karmaşadan doğarken cesareti

varlığının absürtlüğüne sığınmaktan

başka çıkar yolu yoktu.

maskelerden azade bir teslimiyetle

olduğu kadar sahici

sayısız gerçeklik içinde yan yana var olunmalıydı.

gel, geceye ait olan,

belki biraz neşeyle…

festina lente!