UZAKTAN BAKINCA KENDİMİ ARKALIKSIZ BİR İSKEMLEDE

                            Bana gösterdiğiniz ağlayış için teşekkür ederim

Kendime uzaktan bakınca daha iyi görüyorum

Hem ellerim daha beyaz gitmeliyiz buralardan

Tersine çevrilmeden dürbün mukayyet olmak

Gerekiyor diri kalması için çam ağaçlarının

Çevrelediği gülün özürlü bir şiirin ardından

Adam ölünce niye durmaz kolundaki saat

Şu vazoya kim doldurdu kumu intiharla

Aynalara ümitle bak yüzünde maske varken

Yasa gücüyle sevinmeye bayılıyorum

Yoksa kırılıyorum yapağı gibiyken

Az kaldı bu bitaptan bir şiir çıkaracağım

Hem gözüne güz değmemiş muhteşem

Kalbine haciz koyduracağıma söz verdim

Ki orda çiçekler bıçak sırtında açar

O ud çalan ellerini doyasıya öpeceğim

Öteye yollara daldıracağım başımı söz

Söyleme kusurlarımdan bağışlanmış bir kitap

Bu kemandan bile böyle ses çıkaramaz

Çünkü mağma benim ağzımdan kaynıyor

Ey bütün suçların annesi bunun için mi

Yoğurdun beni üfleyerek yemesine

Arkalıksız bir iskemlede oturur gibi

Soyut resimlerine bakarak neşet ertaşın

Beni kendimle baş başa bırakmayın