SÖZÜN UCUNDAKİ CAN

Kızgın bir Züleyha gibi

İki damla gözyaşıyla dalgalandırdın yürek deryamı

Yeniden başladı

Küllenmiş eski bir hikâye

Bak şimdi ben

Şaşkın ve beceriksiz

Endişenin yüreğime çarpan yankısıyla

Vuruşmaktayım

Bir ışık huzmesi

Ayrıntıdan süzülen bir söz için

Yorgun bir gönülle

Duadayım

Arzusu sel

Yaşadıkları hayal olanlar

Gecenin hangi sözüne kansınlar

Ya şiir hangi yere saklandı ki

Çıkarmak için yüreğe

Bir hicran saplasınlar

Sözün ucundaki can

Yarmasın diye gece senin de atlasını

Çekiyorum kelimelerden elimi

Hüznün şiirin ve gecenin koyuna

Bırakıyorum kendimi

İsmail BİNGÖL