SOKRAT TOPLANTIDA

bir şansımız daha olabilirdi bir aklımızın olduğu gibi


bir kararımız olabilirdi ne bileyim bir bakımlık gök

bir müzik habire çalıyor hayatımızdan

kastımızdan bir hükümet düşebilirdi bir darbe

bir arbede yaşanabilirdi gönlümüzdeki yaralarda

bir uçarılık her günkü geçtiğimiz evlerin önünde

bir yuhalanma bir bak bak şunun içinde sakladığı güle

“ille de dostun attığı gül yareler beni” yani

bir şansımız daha olabilirdi gibiydi gibi

 

terimiz soğuyor hiçbir ücret karşılamadı ırgadı

karşılayamaz işin damadı karardı

işin gelini surat astı gelişigüzel ağladı bilekleri sızladı

bir bakış bekliyorduk içimizde tüneller kazdıran

bir çıkış bekliyorduk şöyle fıstık gibi yani etme başkan

başımızda bir sürü karga leşimizi bekleyen neşemizi soğutan

soluklanan kimse kalmadı bu kabloların ucunda

sararmadı son baharı yaptığımız resim ne kadar çalışsak

ne kadar çatıştırsak da bizden bir ışık çıkmadı

çıkmadı işte kafadan mı uyduralım imansız mı kalalım bir karşılaşsak

bir alışsak belki kısa devre olur

 

annemiz sapsarı ekindi sıfıra karşı beş gol

hayat sallana sallana bir limana doğru

bir vicdan çalışıyor halkın içinde konfeksiyonda fabrikada sanayide kuyumcularda

                                                                                                          ve boyacılarda

bir vicdan vapurlarda bir vicdan her şehrin bakırcılar çarşısında

bir vicdan sabah sabah selam veriyor yaşlı genç dul bekar evli

simit yiyor çay içiyor yenge hanım nasıllar diyor çocukları soruyor ev kirasını ödeyebildin mi

elektriği kestiler mi vay anasını suya gene zam yapmışlar doğalgaz durmuyor yerinde

yetimin hakkı diyor vicdan nasıl da karışıyor devlete

nasıl da uyuyor insan uyku kemerlerine

sıkılmış bir vicdan TRT’ye pay veriyor her gelen elektrik faturasında

kasasında kaynıyor kaynıyor vicdan

 

her mecburiyet bir yatalak bırakıyor zamana

benim saçlarımdan daha beyaz

daha bir obur vuruyor duvardaki saat

duvardaki saat onikiyi vuruyor hayatımızı vuruyor

pazarda vuruyor sattım gitti derken el ele sıkışmışken

bugün çok şıksınız müdürüm ayol diyet yaramadı bana

bana bir paket sigara alır mısın çocuğum topuğu vuruyor ayakkabılarımın

kız eteği yeni aldım da canı çıkasıca bakmadı bu tarafa

bu tarafa buraya şefim merhaba nasılsınız kolay gelsin

kolay gelsin gecenin örttüğü ne varsa

 

ne varsa sen de var şekerim bu duman nereye gidiyor

bu duman vicdanına gidiyor hatun kişi

bu duman TRT’ye gidiyor benim kanaatime göre

bu duman bizim çocuğun okul giderleri sırası geldiğinde

bu duman annemin başörtüsü bu duman kız kardeşimin çeyizinden

bu duman oğlumun umudunu köreltiyor sürtüne sürtüne

bu duman benim sakladığım onca güzel günleri

benim sakladığım iyiliği benim sakladığım kurşun kalemleri dolma kalemleri ilkokul ikiden               

                                                                                                       kalma kokulu mavi silgiyi

siyah önlüğümü beyaz yakamı lisedeki kravatımı üniversitedeki aşklarımı

bu duman bütün dönemlerin başbakanlarına cumhurbaşkanlarına

bu duman bütün halka gidiyor

bu şiir de burada bitiyor biter kardeşim

herkes dağılabilir

 

 

Dergâh

Sayı 225

Kasım 2008