Menu
SOĞUKSUZ KIŞ
Şiir • SOĞUKSUZ KIŞ

SOĞUKSUZ KIŞ

Kirli günahlarım ve kara kuşkularımla
Şecaat gömleği giymiş kalabalıklardan
Sahte tüylü makyajlı iblislerin mekânına
Soğuksuz kış rüzgârsız kuru yağmurla
Ceza fermanımı almaya gönderiliyorum

Diz çöküp makyajlı tüysüz bir adama
Umar dileyenlerin tez haliyle hâllenip
Çare bekliyorum geri dönmek istiyorum
Görüyorum hikmetsiz akıbetini adamın
Gözlerinden şişliyor umarcıları adam
Yeni renkli gözleri oluyor umarcıların

Etrafımıza dağılıyorlar sana bana bize
Kurtuluş biletleri ellerinde parıldıyor
Sihirli son bilet bitiyor sahne alınıyor
Ruhlarını sattıkları iblisin gösterisini
İzletiyorlar sonra gizli gizli gülüyorlar

Kanmamış uykumdan uyandırılıyorum
Omuzlayınca kapıyı karşıma dikiliyor
Cennet kokulu kitaplarla tebessümüyle
Davasıyla nezaketi ve gümüş anahtarıyla
Bir yön çiziyor yağmuru işaretliyor bize
Sonrasını biliyoruz işte hepimiz biliyoruz

Bir yağmur yağıyor çılgın bir yağmur
Hepimiz dökülüyoruz pelte pelte sokağa
Katranımız çözülüyor elif elif diyerek
Renkli şişli gözler ak pak temizleniyor
Adam köşede çaresiz en kıvrak yalanıyla
Göz göze geliyoruz son kurşun sıkımında

METİN

1977 Balıkesir İli Dursunbey İlçesi doğumlu. Öyküleri Aşkar, Edebiyat Ortamı, Temmuz, Mahalle Mektebi ve Post Öykü dergilerinde yayımlandı. Balıkesir’de yaşıyor.

Diğer Yazıları