SESSİZLİĞİ, KUZULARIN

Büyüdükçe darağacına çeker kıymık. Yekinip
durur avucunun içinde golyatın
badem dalına asılı bebekler!

Ayartır görmemişleri şehir ve sinsice avlanır
su kabına alışır, mürekkep kâğıda
yasaklarsa hep tetikte bekler!

Şehre varıp feryad u figan koparsak ne
Aratmaz olmuştur iblisi, sümsük
ulufeciler, dost görünen köçekler!

Bu yağmur ki sonsuz iyiliğidir bize göğün
gezdirmesin artık kimse onu. Dili
dışarda ölsün akrepler, engerekler!