NE OLDU?

şımarık şırpıntıların girmeye

korktuğu bir eğnim oldu — al

al çünkü ela gözler

upuzun kirpiklerle

dile gelmeyeni anlattı

ben taşra yahut şehir

ben ha ozan ha şair

hep aynı çağda yaşadım

sonra

nice zaman su taşıdığım

çayır çayır dolaşmaya çıktığım

heybetli hayvanımdan

kaçıştığım yaşa vardım

vasliyle

şen miydim yoksa şakrak kuşu mu

veya

vaveyla mıydım raviisi meçhul

dumanı genzimi gezerken

taşkın sular altında

bir evde çıkan yangının

zerkederken içindekini ateş

kasılıp kavrulurken içimdeki

yine de

kuşlar gözlerimi görür

kuşlar durur

mevsim dönmez olur muydu

bilmiyorum

ben deterjan kokusu sinmiş

bir havlu kadar

çelik paslanmaz bıçak

kahverengi ekmek tahtası

sarı perdeler de

istemedim çünkü

tütün yapraklarına dokunmak

al bir gülü ellemekten yeğdi

bildiğim bileceğim

sızagideni sezegeldim

benden sızan herkes sızladı