İKİ ŞİİR: KALAN NEDİR? - HEZEYANDIR

KALAN NEDİR?

İçimde kımıltısız bir uğultu tutuşuyor
Bilmeliydin yine de,
Kırılgan güller mevsimindeyiz.
Ben, içimde üşüyen kemirgen bir yağmura kırparken saçlarımı
Sen yanılıyordun kendi çölünde…
Bir rüzgârın, bir yaprak düşünde,
Düşünde kendini karanlığından alamamanın korkusu…
Kuşkulu bir suret beliriyor delirmek gibi an
Boğazlanmaya hazır yeminlerin imiği
Son bir lirik sığınıyorken hecelerine
Yetim bir cehennem sızıyor yüreğime.
-sen; mavi çizgilerine, kıyısında delirmenin suyun-
Bütün caddeler susar, küllenmiş bir aşktan kalan nedir?

HEZEYANDIR

Suskunluğumun tanığıyım,
tanığıyım kırılacak
tek cennet dalı ömrümün...
Birazdan terime boşalacak
Maveraünnehir'den kutsanmış bir ölüm,
yakıtıp suyu göhsüne.
Leyla-Leyla...
-Hey!
Safiri ela ummandır,
bir çift kanlı bilek bakışların...-
Ah koynunda yetim düşlerin kösteği,
aşk terkine yakarışlar sunandır
ve kangren bir hecede susamış yankısı mainin;
hezeyandır...
Hezeyandır...
Git ki;
her gidiş vebalin sabrında sahtiyandır.