İÇİNDEKİ KALABALIK

çoğaldın

dahi anlamındaki de’yi 

bitişik yazdın

geri dönemeyeceğin bir samatya sabahını

anneannenle yürüdüğün

ve dayak yediğin

bir arapkuyusu öğlesinde bıraktın

çoğalttın bütün anlarını

her bir gerçek andan

yalanlar yüklü anılar yaptın

kalbin göğsünde taşlaşan

bir mağma oldu

patlayıp göğe ağacakken

iki ciğerinin arasına

sıkıştı ve kaldı

bir karadelik oldu yahut

dolmadı bir türlü

o boşluklar, o uçurumlar

çoğaldıkça, çoğaldı

çoğuldun

bütün o kakafonik sesler

parçalanmış maskeler

sayısını hatırlamadığın yüzler

hepsi sendin

hiç biri sen değildin

unutuşlarından bir destan çıkarmak için

içtin bildiğin bütün zehirleri

panzehirler kustun koridorlara

gökten düştüğünü hatırlamayan

bir taş gibi bekledin

alüvyonların derinliklerinde

bulunmak istedin

milyonlarca yıl

bulundun ve bir müzeye hapsedildin

kabul edilmiş bir duanın

akmamış gözyaşları kaldı

hiç bakılmayan içinde

tek kaldın

içindeki kalabalıkla