GÖLGE-N

gölgesi  yoksa aşkın
kime yeter kendi kokusu kime
göz  kendinde kalmışsa
ıslak kirpikler kendinde
hevesi dilinde şairin

varsa elde avuçta bir keder
çıksın romanlardan haylaz ve şaşkın
mahrem odalara sırdaş yüzler
eksik kalmasın sözde sükûnet
bu beyaz kâğıt bu kapalı kapı
çıplak bayırlar bomboz toprak
ey aşk
kalacaksan burada
aynası ol hayatın
gölgesiz kalma

kim
sır almamışsa suyun esrarından
dest-bûsî arzusuyla
dipsiz uykulara dalamadan
boğulmuşsa çocukluğunda
ve yoksa gölgesi aşka

yetiş ey
gölgesizler gölgesi
gölgesiz kaldım