FRENK AVLUSU

Ben ki saçlarına çokça aklar berkitilmiş


Bir Semud’um.

 

Uzundu saçlarım, gürdü, omuzlarıma akardı

Ben kestirmedim, barbarlar kısalttılar.

Biliniyordu zaten mahsustan yaşadığım

Belki de o yüzden

Horozdan korkan oğlanlarla beni bir tuttular.

Dünyanın en güzel arabistanında

Omzuna çıkarak büyük bir okyanusun

Mahşere yürüyen kalabalık bir dağdım.

Çıkınımı düzdüm sonra, erken terhis olarak

Tarihin özetini çıkarıp bir kenara bıraktım.

Ne Lili vardı henüz ne yeşil sarıklı ulu hocalar

İlim bir nokta idi, onu ben çoğalttım.

Kovulunca mekteplerden yuhalanarak

Evleri balkonsuz yapan mimarlar

Dünyayı incittim ortadan ikiye ayırıp saçlarımı.

Lastik yaktım sokaklarda, evimi elledi vandallar

Bir sapanla tarazladım yeri göğü ıslık çalarak

Komşularım sevindi

Çatır çatır ikiz doğurdu kadınım.

Menevişlendi birden bütün halkları doğunun

Dünyaya panzerler yürüyor sandım.

 

Alnıma bir kurşun sıkıldı Frenk illerinden

Adımı unuttum.