Dahili Konuşmalar (Fısıltılar)

Gecenin kumuna bürünmüş bir tilki gibi

Kendi imime sokuluyorum

Vakti gelmiş olanın vaktinden aşırdıklarımla

Küle benzer bir rüyayla

Sana dönüyorum

Peyk gibi uzaklaşıp dönüyorum

Hüsrana dönüşmüş ya da dönmüş

Ki hangisi uygunsa

Yine de ben bilirim

Bilirsin

İçimden taşırdığım çakıllara

Bakarak

Kan ama der gibi

Şaşkın ve anlamsız bir ünlemle

Her defasında sessiz kanama

İçimde gizli kanallarda

Hediye gibi verdiğin her darbede

Sana bulanmanın

Yoksa

Bulaşmak mı demeliydim

Dönüyorum eskiye

Bıraktıklarıma

zikreder gibi dönüyorum

kendimden bitap

elimde içine sığmamış bir kitap

bir hitap kapağında

‘kimseye kalmadı’

diğer bütün yazılar gibi aşka dair

merhemler

lavantalar

envai şuruplar

Yağmurun karanlığına bürünmüş bir erkek gibi

Yıkıntılarıma dönüyorum

Vakti gelmiş olanın vaktinden kaçırdıklarımla

Yerlerine koyduğum taşlar

Tarumar ederek

Bir bir yıkıyorum tül bentlerimi

Bugün

ki gün dün ki bugün değildi

İlk defa ama ilkti eminim

kendim için içimi öldürdüm

ışığa kaplanmış yedi renk

içim kendim için acımadı

Bir hokkabaz gibi havaya savurduğum toplar

Her defasında çevirdiğim yüzler

Kalıntılara diktiğim bayrak

Ki katarak kendimden

Bendimden

Yalancı bir kibirle

Dalgalı bir ruha

-o bendim-