ÇİNKO ZEHİRLENMESİ

gölgem uzadı

göl kurudu

soludum zehrini bir kelimeyi diğerine ularken

ve koparırken bir kelimeyi diğerinden

oysa bilirdim

yahut bilir zannederdim

çinko bir kalpten zehirlendiğimi

gölgem uzadıkça

kelimelerim kurudu

susmanın o balta girmemiş ormanına gideceğime 

konuşmanın amansız çölüne firar ettim

kelimelerim diline değince

bir cesede dokunmuş gibi ürperdim

oysa emsalsiz bir kumaş dokunacaktı

dilim diline değince

ipek yüklü bir kervanımız olacaktı

halbuki herkese altın olan kalbin

bana zehirli bir çinkoydu

kelimelerim kurudu kelimelerinle

gölgem gölgende boğuldu

susmanın balta girmemiş ormanı

çölleşti konuştukça

bir serapta boğuldum

içinden yeniden doğacağım küllerimde

siyanür yüklü barajım çökünce

zehirlendim

ab-ı hayat sandığım kelimelerde