BİHUŞ

Hızlı bir göçün başlangıcında

Dizleri yürümeye yabancı

Hastalıktan yeni kalkan biri gibi

Bir sıkıntı kötürüm eden

Tuhaf bir acı

Güçsüz bir öfke

Görüntüler zahiri

Göçebe sarhoşlukla 

Yeni açılmış yaralar vardı

Yüreğinde

Çürümüştü kendi yapraklarıyla 

Bir ağacın en yüksek dalında

Suya düşerken rüzgâr

Eski yollarda kırık dökük yıldızlar

Bir yılanın bedeninde soğuyorken 

Kar

Bir akrebin yanağındaydı

Ürperen kış

Kiraz zamanı

Uğultulu soğukta 

Bulutlara asılıyken yıkılmış dalgalar

Kayalarda kanıyordu sesleri

Kış manzaralarını

Dişliyordu çok sayıda kuzgun

Bir irinin zonklamasında 

Geçerken dakikalar

Zamanın bilinmeyen avuçlarına 

Saçlarını sağıyordu beyaz

                                Beyaz bir kadın

Mahzun ve yorgun bir göçmen kuşun kanadına

Asılmış asa tıkırtılarını 

Anlamaya çalışırken

Gayretkeş biri

Diğeri

Bir ihtiyarın iliklerindeki 

Uğultuları kelimelere çeviriyordu

Bembeyaz bir boşluğun çınlayışı

Zifiri karanlıkta kayboluyordu

Birbirini doğururken hikâyeler

Bir sokağın başında

Küflü bir perde ağırlığıyla                         

Çivilenip kalıyordu 

Yürüdüğü sokağın köşeleri 

Issızlığa yıkılırken

Gecenin karanlığını

Dişlerinin arasında tutarken zaman

Kımıldıyor dar beyaz kâğıtlarda

Beyaz duvarların rengi

Zamanın içine akıp titreşirken pencerelerde…

Böyle uzayıp gidiyordu

Bir bihuşun imgeleri

İç içe geçmiş kartpostallar gibi