AVUCUMDA ANAHTAR

yağmur anası avucumda anahtar oyuğu

hileli bir örgüyü sürdürür hayat
taşıdıklarım dönerse kedere
ezerse renklerimi vehimler
kıvılcımdan yangına
kayıtsız kalırım aldırışsız

tahammülsüzlükten bir ırmak
kuşkuyla gümleyen bir rüzgâr
yığılırsa en mutena köşeme
ecelin eteğiyse en çare tek sığınak
bütün eşikleri sökerim alnımdan
bütün ellerimi yumarım katlarınıza
gözlerimi alırım görkemlerinizden
hayalsiz kalırım amelsiz
ruhum kent değiştirir gizli gizli

bir problemi döşüyor kaderim
kızıl zülüflerine tütsüler ekerek
melalin sahillerine her gün
her saniye meçhuliyet yükleyip
bütün tutsaklarımı salıversem gerek
kemiren hayret kamçılayan kahır
sancılı göllerde serinlik.