MEHMET NARLI'DAN "DİL KAPISI" ŞİİRLER....

Dil Kapısı, Mehmet Narlı’nın üçüncü şiir kitabı. Kitaptaki şiirlerin çoğu 19989 arasında Hece, Yedi İklim, Kanat, Dergah, Sonsuzluk ve Bir Gün gibi dergilerde yayımlanmış.

Öncü Kitap’tan Nisan 2010 çıkan Dil Kapısı’nda içe çekilen, içten içe öfkelenen, bazen ironik ama daima sorgulayan bir söyleyiş belirgin bir özellik olarak görünüyor. Kitabın adı Kapılar adlı uzun bir şiirin bir alt başlığından oluşturulmuş. Ama şiirlerin tamamı okunduğunda Dil Kapısı’nın sadece bunun için ad olarak seçilmediği seziliyor.

Şiirlerin filigranlarında okuru, dilin yatağına, odasına çağıran ama dilin ayartıcılığına karşı da uyaran bir imge beliriyor. Kitabın ilk şiiri olan Ayartı’daki “sevgili okur: yarasını kanatan çocuk/ vehimleri onarmak yazının rüyasıdır” dizeleri bu bağlamda örneklenebilir.

Dil Kapısı’nda dilin farklı düzeyleri dikkat çekiyor; bazı şiirlerde düşünsel bazılarında ise görüntüsel imgeler öne çıkıyor ama sembolik bir imgelem bu ikisini de kuşatıyor.

Aşkın, tarihin, sosyal ve siyasal hayatın popüler algılarına ve söylemlerine yaslanan bir şiir değil Narlı’nın şiiri ama bunları dışarıda tutan bir şiir de değil.