zemherir

-I-
ay gelip incelince özüne
buz sızısı
kıymık sıyırır ciğerim oy
kar beni
/
bir hapaz bulut sarsam
döner kızıl sızar
yüreğim
/
püser kan buğu
bıyıklarıma
pınarına gözümün
öyle susku ilişir…
/
tüten bir şey tomurur
buram buram
işte ay hançer
burama saplanmış
ince aydınlık
-II-
tozar ayaz
abam kepeneğim na-kâr
hilâle uçuşur arz
parmağım şehadet
cigaramın közüne
/
tezek tüter yılgı tüter bacalar
kurt ulur, susar çakal da
kerpiç duvarların ardında
pusar yürek
düşer kalırım
/
şafak turunç vurur döşüme
habar eder çobanlar
güledonmuş
şakağım
-III-
lebin koy dudağıma
buğusundan hay beni
/
/
çığır ölmedim
sav salâmı tecil etsin müezzin
kara koy
elim duruk, yumuk avucum
tenim kafurî
gövertime topak topak ayaz ov
oy dellen ataş êle
çılgıyınan ay beni
/
koma ölesiyim daha
eynine vur
kara kazanlara ılıt yuv beni
/
yorar sesini gece
ay diri
mehtabı kundak êle
sar
can mey ile tav beni