bilirsin aynen ben gibi
Zoba Gash-Barka'daki Baruntu yerinden
geleneksel kıyafetiyle bir Kunama yerlisi
adını bilmediği bir dille
bu senin göğüne fena aşık olmuştur.
sen ki başına göğe doğru uzatmış eril bir ceylan
ben dönüp dönüp teninde durulan çavlan
ve sen ırmakların bana akması
ahrazını sanem bilen gözümün gürzünden bak
orkidenin suyla iniltisini ve sevgimi sende biriktiriyorum
paluze teni yağıza kesmiş civan,
kralına gül düren bir Cibuti soytarısı olarak
şehrin yangınlarına su kusan bir kaya kertenkelesi olarak
bakıyorum göğüne,
senle ilgili kimsem o kadar yok ki
ve ben, bir tek sende o kadar çok ki
af ile, affeyle…
nasılsa bu sen, geçmeyecek bir ahsın;
nasılsa her kadın, annesine yazılmış bir şiir…