Menu
NİKOMEDYA GÜNLERİ
Şiir • NİKOMEDYA GÜNLERİ

NİKOMEDYA GÜNLERİ

Çalsın ne olur, bırak.

Bırak,

(O şarkı daha fazla uzun olsaydı

Nefessizlikten ölürdüm.)

Çalsın da büküleyim bir gidiş kadar lastik,

Uzamak biraz da aptallıktır

Biz böyle iki büklüm, bir sevgiden atıldıysak.

Şarkıda inan ki acılarım

Sancılarım melodik bir çınlamayı ağırlıyor

Kulaklarımın hizasında.

İnsanlar hiç göç eder mi gerçekten

Bir ıstırabın irin dolu memelerinden

Başka bir ıstırabın toplu mezarlarına?

Bu çağda ve mümkünse daha sonra

Ne demeli,

Yani şiir geçer mi ki?

Hislerden, his.

His... Nasıl da uzak duruyor

Ağızlardan, kulaklardan ne kadar uzak.

Geceyi tam ortadan ikiye bölen tren seslerini

Dememeli, aman şey.

Şarkılar gibi,

Bir şerri şarkılar gibisin.

Şarkılamak,

     Uzamak,

         Hissetmek.

 

Bırak, uzasın şarkı.

Öldüğümü hissetmek istiyorum,

Nefessiz söylemek istiyorum

Sen böyle iki büklüm,

Ben böyle resim

Evet, biraz karamsarım.

Aman hey.

MÜCAHİT

1993 yılında Muş’un Bulanık ilçesinde doğdu. İlkokul ve liseyi Manisa’da okudu. Konya Selçuk Üniversitesi Harita ve Kadastro Programı’ndan mezun oldu. Evli ve bir çocuk babası. Kimi dergi, fanzin ve edebiyat portallarında şiirleri yayımlandı.

Diğer Yazıları