NEHRE NİŞAN

Bir Haliç dolusu melal
devriliyor yalnızlığıma
bir hançer vızıltısı kızıllığın
karışıyorum yüreği tıkayan uğultusuna
daha ne kadar baş edeceğimi bilmeden
boyanıyorum mazinin hatıralarıyla
beni coşkumdan ediyor bu kanlı yarasa
bir kucak dolusu yol getir
bir dilim Leyla yetecek bana

yeter ki kanatları takılsın kalbime yağmurların
yeter ki sıcak buselerin soluksuzluğuna yayılayım
kalbimin kamburu çıkmadan bu sancılı arayışta
gecikmenin kuşkusu sarsmadan henüz
aydınlığın eteklerine taşınayım
seslerin yenine işlediğim bu dantel rüya
ilmek ilmek sökülmeden
nehre bir nişan bıraktığımla övünüp
sevincime sevinç katayım
huzurda yorulmaksızın volta atarken
yine bir idamlık yelin cellatlığına talibim