Bazen zihninden kelimeler dökülür boğazına
Sıra sıra, yumrukçasına kursağında düğümlenir
Gözlerin, korkar kelimelerin zulmünden,
Ağlayamazsın...
Sözler basit bir çivinin tenine saplanışı gibi acıtır.
Her bir vuruşta ızdırabı biraz daha hissedersin kalbinde.
Fakat sol yanının karanlığında mutluluğun,
Küçük bir mumun gözyaşlarında saklıdır.
Eridikçe, ateşi bütün bedenini kaplar.
Sonra o ateş sen olursun,
Yakarsın gözüne görünen her şeyi.
Ama ne yakmak ne de yanmak sana yeter.
Tek çare,
Alevin siyaha dönüşmesini beklemektir.