KALMASA YARIM

-I-
ah ben çekip gideceğim
kısacık ömrüm
dalların ucunda
filizlerin körpesinde depreşecek
içimin rengi

taşlara, kirece ve zehire
bir yağmur insin usukmaz
ardımdan (amin)

-II-
böyle bırakırsan soğur buralar
boşanıp gözünden göğün
yapracık yeşilinde buluşur
yer gök güneş zerreleri

ey elleri serin
bahtı ak kişileri alemin
böyle giderse
dal uçlarında tomuran
ukdelerime dokunun ikindi vakitleri

-III-
hızlı akıyor naçar
geçiyor avuçlarımı
boşluğa dökülüyor
parmak uçlarımdan aşk

hasretim külhan kaynatıyor
bu yüzden şuranda çınlayacak sesim
nefesim solarsa böyle
güz yapraklarında
omuzlarında ürperecek a-yazım

-IV-
işte gülüşüne o gün de
gölgesi vurur hüznümün
şakaklarının havına kırağım düşer

kâlû belâdan beri
en soğuk zemherisi allahın
dinişimi beyaz elleriyle örter karakış
gök elenir tenine
karnına yıldızlar

-V-
adını getir o mevsimde
kardelen depreşirim
belki karıncalar yuva eşerken yollarında
yahut güz de olsa
geri dönerim
şavkım bulutların
sancısında çakar o vakit…

lakin
aşkın yazı bir köz ölür
sevdiğim