HER SENİ SEVİYORUM

İnsan balçığının dilidir hatun
Kurgan ve balbalların müstear hazinesi
yalvaçların terlediği suhuftur
biniti aşk olan derviş
hanedir insan, yalnızlığın yer yurdu
bir ağaç gölgesinin intiharı
dudaklarımdaki suskunluk
ne vakit ki yoksundur, yoksun değilim
gözlerimi kapatsam sana bakarım

biline…
her seni seviyorum
en kayral yanım sendin
herkes çok yüzlüydü
ve herkes en güzel yüzünü alıp gelirdi sana
kendime karardım seni
acıyı kılıçla kanıma…

bu gidiş israfil’in duruşu

aynı dualar ıslatırken dilimizi
aynı gökyüzünden yağmur beklediğimiz bu şehri
bırakıp gidersin bir gün
gitmeden gör beni
gözlerinde kalayım

bu gidiş israfil’in borusu

bu kent eksiltiyor beni
yokluğun yaşantımın gümrahı
ne zaman senden çıksam kalmıyorum