GÖK MAVİ KALMALIDIR

gün boyu canımız çıkıyor, ter topuğumuzdan

bak gözyaşıyla kirleniyor tertemiz yağmur

daha uzun yollar gidecek, dağlar

ardına kadar umur yüklü, karnından

gün yirmi dört saat, ömür daha fazlası

senin kalbine misafir olmak istemem

bir elimizin ötekinden haberi yok

bol çağrışımlı bir yolculuk bu dahası

oysa efkâr basan dağlar tam eşkıyalık

daha dalları kiraz basacak derken

nadasa bırakılan kitaptan, bir de

elimizden alınacak diye karanlık

uyusun hele biraz insanlık ne olacak

zebaninin örsü de sıcacıkmış öyle diyorlar

dudak kıvrımlarında müstehzi bir gülüş

sana geri gelecek arabesk acıların olacak

sarmısakla kutsanmış antik topraklar

dayanılmaz resimlerin yapıldığı orada

yani hayat kana benzer aktıkça sararan

karanfilleri kıskandıran kırmızısıyla akar

akmakta ırmak, akmalıdır da Allah bilir

neden konmasın bir ağaca otuz kuş,

dil ayrı, gök aynı, toprak yorgun ama

gök mavi kalmalıdır ey Şükrüoğlukadir