DERVİŞİN RÜYASI

Ney fısıltısı buram buram çiçek çiçek

Yayılmış odama sere serpe nisan gibi

Kördüğüm olmuş nakkaşın keder ipi

Çözmek için gönülden seven gerek

Kelimeler sorguda mahşer yeridir

Kelam ülkesine hasret dilsiz musikiyim

Mum alevinde büyüyen semenderim

Ruhum çölde yorgun bir derviştir

Sema’ya durunca süzgün gülün katresi

Soyunur usulca siyah cübbesini gece

Harfler dökülür sol elimden sağ elime

Hu deyip konar kalbime aşkın hecesi

Segah perdelenip neva başlayınca

Sesler felekle hem dem olup döner

Kısalırken gölgeler yıldızlar söner

Faniliğe yürür derviş ayinin vedasıyla