Menu
derviş
Şiir • derviş

derviş


Mahmud Derviş’e saygıyla

Vücudumun kıvrımlarında
koşu idmanı yaparken
Ansızın  çıka gelse o beklenen derviş
Üryan üryan dolaşsa zihnimizin çıkmazlarında
Bir kaldırıma otursa sonra, soluklansa garip
Ne bir dize seni bana getirir -küflü çağrışımlar olmasa
Ne bir tren -yükünü alıyorsa peyderpey
Acının doruğundayım; alkolün ikindisinde
Dile gel dervişim ne gelir elden,
Tam da aslıma rücu ederken.
Elbet sırasıdır  ölümden söz açmanın
Sürdürülebilir bir ilişkinin peşi sıra dolaysız sürüklenmenin
Sinir ötesi operasyonların ve kaotik depresyonların bize seğirttiği duyulmuştur
Coğrafyamız kanlı ve melanetlidir bilesiniz
Yaşayan Filistinli bir çocuk görülmüştür
Bir elinde, İsrail tankının altından çıkardığı kana bulanmış ekmeği tutar
Diğer elinde tuttuğu babasının fotoğrafını tankın altına bırakır usulca
Çünkü babası  üç gün önce ekmek almak için çıkmıştır evden
Elinde ekmeğiyle eve dönerken, babasının
Mezarının yerini biliyor olmanın ferahlığını hissediyordur yüreğinde
Fecaat mi?
Hakikat mi?
Dile gel dervişim, ben bilemedim.

Diğer Yazıları