DEEP FREEZE

toplayıp tüm vicdanları

dikiyorum söküklerinden

yıpranmış bozarmış ve yırtılmış her biri..

elim revan

nefesim kan, kime ne

kimsenin umurunda olmayandan bana ne…

boyuyorum yine de solmuş rengini dünyanın

adanmışlıkların hürmeti

çalınıyor yüz suyuma..

kazıyorum affedilmişliğin sıvasını tenimden.

insanlığı boğuyorum susma hakkımda..

sınanmışlıkların tümceleri

bir bir sökülürken yüklemlerden

özneler baş kaldırıyor ipliklerime..

bağlaçlar ses uyumuna ters

ben kendime fazla…

saklıyorum tüm kaygılarımı

sardunyamın dibinde.

kimsesiz demlediğim çaylarla

suluyorum geceleri

grisi boşalırken efkarların.

ve yığılıyor bulut bulut avucuma sananelerim..

sarıp paketliyor

yaslarımı, yaşlarımı ve tüm yaralarımı..

sararak folyo kağıtlarına özene bezene

kaldırıyorum deep freeze

aniden kapımı çalacak

dünyaya ikram niyetine…