Sustum artık. Konuşsam kalbim çıkacak.
Ciğerim yanacak Afrika gibi.
Kenya’nın siyah gözleri tutacak beni
Kan tutar gibi olacağım biliyorum
Kongo bir yalnız yürek
Cezayir yok mu kaptanın aman
Tutar mı duası hatırlar mı Müslüman.
Sustum artık. Bana ne tabip lazım
Ne de kurşun döksünler bundan böyle
Zaten kurşun dökmüyorlar artık
Kurşunu çocukların göğsüne saplıyorlar
Yoksul Afganlıları vuruyorlar
Çeçen milletini imha ediyorlar
Sesi yok; kör olasın kör kurşun
Kör müdür sağır mıdır dünya
Bilemiyorum.
Palalar, taşlar, kurşunlar, keskin kılıçlar
Raunda yaralı yürek başında kara bela
Afrika’ya sunulan ölümün müsebbibi
Karasineklerin çağı, ucuz ölümlerin
Bahanesi bir ekmek mi onun için mi?
Kara elmas mı, yer yağı mı, petrol mü?
Senin obez evladın doymuyor Amerika
Doymuyor dünyayı yese kör olasıca
Senin askerlerin kiralık katil
Senin ölümün kanser, hayatın cinayet
Bir taş ataydım da vuraydım alnından
Alnı ki zifiri karanlık cehennem kuyusu
Biteydi bu keder, bu acı, bu soy kırım
Kudüs’ün açaydı çiçekleri ne olurdu
Filistin’in katliamsız geceleri
Bayım kalbinizde merhamet var mı?
Aklınızda Hiroşima, Nagazaki,
Vietnam, Filistin, Bağdat.
Sustum. Silahlar sussun diye sustum.
Bir taş gibi bağrıma bastığım öfkemle
Sustum ki karışayım artık, düşmanım
Kokmadığımı anlasın. Sustuğumu bilsin
Kurşun sıktıkça kalbime kalbimde güller açsın
Daha bir çoğalsın umudum
Umudum ki Müslüman
Umudum ki Allahuekber...
29 Şubat 2008, Cuma, 23: 10