şimdi daha iyi anlıyorum

Şimdi daha iyi anlıyorum
sesin sesi boğduğu zamanda
insanın cesareti olmalı
içinden kaçan karanlıkların
sırlı sözlerin ağzını açmalı.

*
Yoksa yapışıp kalacak korkusu
düşmeyecek yakamdan
büyümesin diye karşı yolun
süslediği çiçekler. Çünkü;
onsuz olmaz sokaklar.

*
Sokak dedim de bir hayli�
kanına giriyor yalnızlıkların
Sararmış suretlerin hüznünü
birbirine katıyor bakarak etrafına
Savunacak bir şey bırakmıyor geride.

*
Neyseki sığınacak bir kapı için
hayata tutunuyor boynumdaki ip
alıp götürüyor uzağımda kalan
dirilten serinliğinden zamanın;
Kopsun diye boynumdaki ip.

*
Şüphe desem inanmaz kimse
inanmaz bana bunca yangının
bunca uzaktan bakmanın nefesiyle.
Korkusuz bir söz gerekiyor şimdi
gecenin kendini yıkadığı ırmakta.