ÇEŞMENİN HÜZNÜNÜ DAVULLAR

kalenin bedenlerini berkitiyor 

kasiyer kızlar ordusu biteviye 

kül dağlarının ardında yığılı hayallerden 

bir avuç anı bile biriktiremiyorlar 

işaret parmaklarında imitasyon bir gelecek 

lise dörtteyken büyütmeye başladığı keşkilerle 

beyaz atlı prensleri zehirleyecek 

senin kapıda görünmen bile hüzzam 

dirseklerini masaya dayayıp oturman var ya 

beyaz bir gelinliği soruya dönüştürerek 

çocukluğuna dönmek isteyen  

herkesi bir nebze delirtecek 

bir papatyanın kasiyer bir kıza dönüşmesi 

kelebek olup üstüne konmayı gerektirecek 

o sırada yaşlı bir adam yılan eğrisi bastonla 

az kullanılmış şizofreni yoksa paranoya 

kasiyer kız yeni bitti yarın gelecek 

teyzemize orijinal histeri nöbeti verelim diyor 

mavi reçeteyle satılan pas sökücü şiir de gelecek 

yakında televizyonda okyanuslar aşırtacak 

beyaz önlüklü kızın önerisine kulak asmayan ihtiyar 

mitralyöz kullanma kılavuzu alıp çıkarken 

ertelenmiş bir pişmanlığa takılıp düşüyor 

hangi tarafta savaşacağına karar verecekken 

kasiyer kız yeminler ediyor burası tımarhane 

kırtasiye dükkanı yan tarafta diyerek 

yemin edecek dil bile kalmamışken 

gözleri üniformasının kenar süslerinde gezinirken 

kasiyer kızlar ordusu oybirliğiyle 

gazeteden kesilmiş bir rüzgar öncülüğünde 

kostüm giymiş bir üçgene benzeyecek 

otomatik kapılara küfürler ederek 

bitmeyen keman soloları eşliğinde 

akmayacak ırmak kıyısındaki çeşme/ 

nin hüznünü davullar terennüm edecek