BİZİM ÇOCUKLAR İÇİN GAZEL

Bu aralar yağmura bürünmüş bir nefesle
Ellerimi dokunduğum her yer
Bir çığlık oluveriyor…
Güneşi beklerken
Eriyip gitmek var yavaşça
Yurdumun berfinleri
Kar soluğuyla üflüyor dirilmenin elifbasını…
Bana düşen gelişini beklemek,
Uçkun rüzgârlar büyütmek saçlarımda…
Yürüyorum işte
Gecenin küt yerlerine tutunarak
Ellerimde okunmamış mektuplar
Ve çöl sayhaları garipler için…

Bu aralar yalın yürek türküler geçiyor içimden
Korkuyu yenen bir tedirginlikle
İçimin nehirleri donuyor,
Kan gülleri takıyorum saçlarıma
Berkittiğim gençliğimin tacıdır bu soluklar
Bu ince bahar bu naif türkü ve içli bakışlar…

Bu aralar yarama tuz basarak geçiyorum günleri
Bu kadar hızlı geçer miydi zaman?
Cinnet ertesi ufuklara ulanıyorum
Sabırla işliyorum acının gergefini
İnancın su katılmamışı da var
Acının terkibi de sahnede…
Bu aralar direncimi emziren bir sevda var terekemde
Çoğul düşlerim var sadağımda
Kırık dal aryaları kucaklar beni…

Bu aralar acımı rüzgârla yarıştırıyorum
Müphem bir karanlık içinde
Bir hayat geçip gitti dışarıda
Hıncahınç yalnızlık doluyuz sadece
Artık çıkarmak vakti şu türküleri…

Bu aralar böyle hazin akşam vakitlerinde
Bir kıyıda biraz münzevi
Ve biraz müntehir bir sevda ile dolanıyorum
Vaktidir artık zulmün faturasına bir çentik atmanın
Ve vaktidir yalnızlığın ihtilal yaptığı odalarda
Düşerken koşmanın şarkısını dillendirmenin…