BİRDİRBİR

Kendimi derdime dahil etmedim

Ergendim ne derdim olabilir derdim

Bu dünyaya

ne feryatlar

yutulmamış sakızlar gibi boğazımda derin

İki kızım olacak derdim

Kendimi derdime hiç dahil etmeden

iki kızı oldu kendimin diğer dişlere nispet

Kırılacak arka azılar kırılacak kalpler biriktirdim

Sturge Weber’i tanıdım kalbimde kırılacak

Güller ısmarladım kızımın ıspartayı bilmediğini bilerek

Dedim hangi geniyle oynanmış bütün bildiklerimin

Konunca yanağına gül nasılda açıldı bilinmez

Istırapla hatırladığım kendimin gülleri

Detlerim dedim kendimin ne dertleri bitirdim de geldim.

İki kızım olacak dişlerim kırılacak

dizlerim çözülecek çaprazdan

Antiseptik ilaçlarla yatıp kalkacağım

Beyin mr’ını sanat filmi izler gibi izleyecek doktorlar

Saatlerce gözü yaşlı dikkatle kendimin derdini

Koordinatlarını unuttuğum hastanelerin duvarlarında

Kaç sigara arka arkaya söndürdüğümü

Kaç kendimi duvarlardan kazıyıp

Bu dişler öylesine kırılmadı

İki kızım olacak derdim daha ergendim menopoz nedir bilmezdim

duygusaldım merhamet dilenirdim kendimden

Ve dünyanın bütün umutlarını gömdüğüm cami bahçelerini

Çınar ağaçlarının kuzey yamacını,

iki taşın arasında oluşan üçgenlerden

yürüdüğüm yollardan sorsunlar iç acılarımı

sulardım her Perşembe akşamı seladan önce.

Bir hazineyi saklar gibi beklentilerimi.

İki kızım oldu kendimin

Biri bir kıta gibi sardı her hücremi

Biri tüm yıldızları unutturdu.

Huysuzdum, iki kızım olacak diye tutturdum

Neye tutunduysam onu verdi kendinden emin edenim