Zümrüdü Anka

Sorguların bu iç çekişinde gözlerim açık rüzgâra inat savrulmakta. Zümrüdü Anka’ların diyarında seni aramakta ellerim. Bulmalıyım. Kapattığım anda gözlerimi.

Gözlerimi kapatırım bir yanım sen, bir yanım Zümrüdü Anka.
Anka’ların soluksuz diyarında bir ses ol istedim hayat akışımda.
Yeşilin sonsuz evreninin her tonuyla bezenmişken yeryüzü.
Kulağımdaki aşina sesin varlığın iç huzurunda.
Her an her saniye derinlerden esen rüzgâr olsa nefesin bir sesini işitirim doğrulukla,
Huzuru yaşatırken uçmağı bilge ağacı altında bir sesini özlerim.
Bir sana, bir sesine hasret yüreğim.
Sonsuzluğun derin dergâhında ararım uzaktan gelen sesini,
Bir bulur bir kaybederim ekosunda belirsiz ekseni.
Geçmişin derin yalnızlığında içimi ısıtır gözlerin.
Hasretle arar dururum bir an olsun evrilsin benliğin.
Hatırıma düştükçe ellerin dile gelsin  sözlerin,
Beni bulsun soluksuz gri yeşil uçmağında.
Biliyorum yine çok uzakta sonsuzluğun diyarında ezgisel sesin kulağımda.
Zümrüdü Anka’ların gri yeşilliğinde direniyor  hüznüm.

Bak ben ne düşündüm.
Bir kuş olalım seninle gökyüzünün en derin kuytusunda,
Süzülelim Zümrüdü Anka’ya inat eşini bulmuşcasına. 
Ah bilirim her şey hayal, gözlerimi kapatmışım o anda. 
İsterdim ki bende hayal kalma bir olalım dirim umudumla.  
Ne zaman ki Zümrüdü Anka kuşu düşünsem sen ol yamacımda. 
Bir hüzün sararken nefesimi aklımda bir sen, bir Zümrüdü Anka. 

Yaşarım sonsuzluğunda dingin hulasalar yaşarken çiçekli bahçelerimde, dipsiz yollarda kaldı kanadı kırılgan bir Anka kuşu sana olan hasreti gökyüzüne zuhur etmekte.