ZITLIKTAN TEŞEKKÜL OLMUŞ BENLİK

İnsanlığın helaki ile iştigal olasıya,

kendi helakimi ihmal etmişim

bunca vakit.

Fersahfersah ötede ararken

sorularımacevapları,

garip bir tecrübe oldu;

deniz ortasında dalgalarla boğuşan

bir karınca yakarışında bulmak.

Dikiş tutturamadığım yanlarımda

bir bütünlük;

tastamam taraflarımda bir

noksanlık mevcut sanki.

Duvarlarım yıkılmış

ama evim sorunsuz gibi.

Sahi her gün çocuklar

büyümüyorlar değil mi savaşlarda?

-Gözlerimde miyop var çünkü

görememekteyim,

şikayet etmek gibi olmasın,

bir migren tuttu ki,

takipte zorlanıyorum

insanoğlunun zararlılığını artık-

Doğrusunu söylemek gerekirse

bu şatafattan

gözümü ayırma imkanına sahip olabilmiş

değilim hâlâ.

Unutmuşum, unutulmuşum,

unutturmuşlar.

Bende benden her şeyimi rızamla

almışlar.

-kim bunlar?-

‘’Hadi git de kendini ara’’ bunu bana

deli denen biri söyledi.

Şaşırdım gayet de kendindeydi.

Kaybettiğim başkası sanmıştım ben oysa.