YAŞADIĞIMIZ

Peceresinden baktığımız dünya uzağımız

Hiç kavuşamadığımız

Karlı bir günün ardı ağladığımız

Değerek toprağa ayağımız

Yol varsa sevinç de vardır

Biz kalırız bir başımıza

Sadece budur azığımız

Güneş alnımıza değince

Açığa çıkar dünyayı anlamadığımız

Bir yaşamak değer yüzümüze

Korktuğumuz kendi ağımız

Bakar dünya gözlerimizin içine

Biz her baktığımıza uzağız