Yarayı sev,
Yarayı öp...
Yara büyütür seni,
Yara büyütür beni.
Yara izim yapar beni
Benim gibi.
Yarayı sev,
Yarayı öp...
Ama kanını durdurma!
Aksın,
Kangren olmasın.
Bir süre sonra durur,
Korkma...
Yarayı sev,
Ama çok elleme.
Bazen unutulmasına müsaade et.
Dinlensin.
Birisi üzerini açıp,
Tekrar kanatana değin.
Yara,
Büyük küçük içimde göz göz yara,
Mayın tarlasında gezdim,
Dikenli telleri geçtim,
Bir yılana değdim,
Her yanım yara.
Yara, yara...
Büyüt beni yara!
Uyurken bile uyutmayan
Gülerken bile güldürmeyen
İlle ağlatan yara!
Çok mu seversin gözyaşlarının tuzunu?
Başka ilacın yok mu?
Kimsenin anlamadığı
Müzmin yara.
Yarayı sev,
Yarayı öp.
Kimse öpmediğinden oldu çünkü,
Bunca yara…
Hatice Sena ÖZKAN (1994), Ankara’da doğdu. Kocaeli Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği bölümünü bitirdi. Halihazırda İstanbul Üniversitesi AUZEF Çocuk Gelişimi öğrencisidir. Yazılarını ve şiirlerini kişisel bloglarında yayımlamaktadır. Evli ve bir çocuk annesidir.