ANTAKYA

En son ne zaman sevdim bir şehri?

Her adımını ezberlediğim okul yolunda

Baharda açan erik ağaçlarına bakarken

Gelecekten habersiz küçük bir çocukken

En son ne zaman sevdim bir şehri?

Uçup gidecektim rüzgardan

Ve bir keresinde de fırlatıp atmıştım

Kurtulmak istediğim anılar defterimi Asi'ye

Köprübaşında

En son ne zaman sevdim bir şehri?

Her yere yürüyerek gidebileceğime inandırmıştı beni Antakya

Her duvar dibine oturup dinlenebileceğime

Ve her sokakta ansızın bir tanıdık görebileceğime

En son ne zaman sevdim bir şehri?

Kırıklar yoktu kalbimde

Cebimde umutlarım vardı

Üniversiteye deyip çıktım bir kere

En son ne zaman sevdim bu şehri?

Büyümeden hemen önce...

Büyümeden hemen önce…