YANGI/N

damağımda tuz yangısı

susturdum kendimi

konuşacak bir şeyimin olmadığını

gizlemek için

maskemin yüzümü değil de

yüzümün olmadığını sakladığınca

oysa o dili öğrenmeliydim

herkesin kendi suskunluğunu gizlediği

o kelimeleri, o cümleleri ezberlemeliydim

gardımı alıp bütün ezberimle

saklamalıydım

damağımda tuz yangısı

gibi geldi, geldi geçti

ömür dediğim hayatsızlık

soğuyorum sevgilim

üşüyorum hücre hücre

uzuyor kelimelere ayırdığım süre

halbuki ne hızlıydı

ne kolay

seni seviyorum demek

gölgem gölgene değince inanırdım buna

hiç söylemediğim halde

şimdi her kelime bir yolu tıkıyor

söylenmediği zaman

söylendiği zaman da kelimeler

yıkıyorlar aynı yolu

yıkılmış bir yol ile

tıkanmış bir yol arasında

seçim yapmak zorunda kalıyorum

damağımda tuz yangısı

ve seni hiç öpemeyen dudaklarımda

sönmeyen ve kül etmeyen bir tuz yangısı