Menu
VAGONLARIN TAŞIDIĞI HÜZÜN
Şiir • VAGONLARIN TAŞIDIĞI HÜZÜN

VAGONLARIN TAŞIDIĞI HÜZÜN

Bir hüznü büyütmek içinde 

Kalbin çıkış kapısıdır

Neden yürüdükçe kısalır yol

Cümle ağız dolusu söylenirken

Son hece kısık sesle çıkar

Bir bedende vurgu nereyedir

Yara olarak mı hatırlarız, gelmeyeni

Yoksa geldiğinde içimizden uzak mıdır, yeri

Hadi gece olsun ve karanlığı mavi hayal edelim

Görüş mesafesine lambayı koyalım

Eller, siyah beyaz olsun çok kullanılmaktan

Yavru bir kedi düşünelim oyuncağı annesi olan

İnsan bir kere mutlu olmuştur, onu hatırlayalım

Suyu hangi bardakta içmesi gerektiğinin 

Kararsızlığını da koyalım

Çorabının rengini oy verdiği partiye göre seçeni de aramıza alalım

Haykırsın yara kabuk bağlamak istemiyorum diye

İncir ağacı mesela yapraklarını açtığı yönde meyve versin

Peki hüznü hangi trene yükleyelim

Vagonlar uzunluğunca yer alsın göğüste

ZEYNEP

1988 Ordu doğumlu. Şu an İstanbul Üniversitesi'nde öğrenci. Önce Yeni Şafak Gazetesi'nde, daha sonra bir yerel gazetede çalıştı. Şiirleri Ay Vaktı, Gülbahçesi ve Akatalpa dergilerinde yayınlandı.

Diğer Yazıları