Tek Kişilik Devrim

ufak tefek bir kadın

                                          varoluşunun gürültüsü

deliliğe yatkın bir kadın

                                          adasında yalın ayak

Osaka’daydı belki

                                          yarının ürpertisi

kısa bir süre önceydi

                                         adının kısaltması neydi peki?

Başlıyoruz!

at üstünde bir divaneydi

kemikler ve külleri savuran.

geçmişte tek bir cümle haykırmıştı

ve ulumuştu kalabalıklar:

-“bizi gerçeklerden ve annelerin intiharından koru.”

Kendiliğin manifestosunu gece feribotunda yazmıştı

tek tek fısıldamıştı biçare ruhlara.

göğün adamıyla sessizlik yemini etmişti ama

patırtılı bir bekleyiş olmuştu, layıkıyla.

-“kaptan biz neyden kaçıyorduk?”

rıhtımda bir siluet

hiç dağ görmemiş bir kalp

sisler dağıldığında da orada olacak mıydı?

ufak tefek bir kadın

zor bir kadın

uzun bir zaman önceydi

mağara duvarlarına kazımıştı:

anlaşılmayı ummadan türküler söyleyenlere selam olsun!

herkes için yaşamak mümkün!

Yavaşlıyoruz!