Menu
TE'VİL
Şiir • TE'VİL

TE'VİL

1.
İçinde eskime olan adam
Gezdirir kendi cesedini karanlığında

Açar gömleğinin son düğmesini
Kalbinde bir uçurum
Dönülmüş bütün yolların
Hikayesini
Anlatır yalanlarıyla

2.
Mahpus bir uygarlık kurar
Suya düşman bir bakışı
Büyütür durmadan
Bir yara açar alnının perçemine
Dökülür tuz, dökülür sim

Ve aşkın gizli yaralarından
Şarkısı söylenir de
Yanlış ve yanlı bir tarihle sorgular bizi
Soyunuk bir gerçek sayılırsa aşk
Gizeminden dem vurur
Ve demdedir şahmeran

Bir düşlem tarlasında
Büyütür kendi ekinini
Kendi kitabından parçalar okur
Ve zehir ve kinin
Ve gece yarılarında
Esrara ota ve bezginliğe
İşler durur ölüm alfabesini

Zanlısıdır kendi cinayetinin…