RAHMET

Bu kırgın mevsimin
güneşli alnına kurulup
bir ezan sesiyle beklerim seni
akşam güneşinin yağmurlu kokusuyla
canımın oluklarından
akar rahmeti sevginin
bir baharda beklerim seni
bir baharı beklerim
bekleyişin
güvercin sesli camlarına değen
yorgun çınar yapraklarıyla
ve tedirgin
saçaklar boyunca
tavaf ederim içimin avlularını
damlar huzur ol diyene
çağırınca göğün yankısı
işte o vakit
ben bu serçe ağızlı sevgiyle
içime damıtırım zamanı
her kıyamda
biraz daha bükülür belim
gittikçe ağırlaşan
bir katran olur sevdan.