Koygun çıkışlar

Bir hikaye olabilirdi bu

mırıldanmanın eşiğinde bir hikaye

bilirdi

görseydi çizgisini eşiğin

yutkunmadan çok öncesini, çağırmazdı

kurumuş gürültüyle çağrılan bir sen misin?

sadece bir bak  sadece gürültüye

öyle ya da böyle, sempatik

bir kuyu olabilirdi bu

kenarından geçtiğin, göze aldığın düşmeyi

korkunç bir telaşla koşuyorsun pıtı pıtı 

düşemeyeceksin, asla yeterince

kalmamış usâresi kuyunun

öyle ya da böyle, trajik 

kalemime düşen koygun çıkışların 

sonra hatta inişlerin 

yok mudur merdiveni yangının 

baktın çalım satıyor öteki 

bozuk gülüş, bükülmüş dudak

iyice kavra

gömlekleri ütüsüz asan da kim?

öyle ya da böyle, çok panik 

istiflenmiş onca kelime, kokusu burnumda küf 

o son kelimeyi söylemeyecektim

bir kalmak acısı mı diyorlar buna?

şiir yazmak    ilk kimin fikriydi?

bedduası bu,

elden ayaktan düşen hikayenin

öyle ya da böyle, kabul et! 

ilk şiirler, hatrına.