GÜZEL ÜZÜNTÜ

Merhamet koptu çoktan, gerek yok kıyamete

gerek yok bence artık, aynanın karşısına geçip de

sorma, ben kimin hikâyesiyim diye kendi kendine

Söz uçar ve çabuk ölür, ikisi de kaderdir

ve insanlar güzel üzer, yaşayıp gördün kaç kere

gezegenin dilini öğrenince bu ağır işçilikten

dünyayı geri dönüşüme versen de temizlenmez

artık ihtimal var bütün ihtimallerde

Senden başka sakini de var bu bahçenin

senden başka oturum alamayanları da…

hayata topraktan girdin, ödedin her kilometre kareyi

paylaştırıp durdular seni, sen şuraya sen de şuraya

oysa ucuz kumaştan kesilmiş sevinçlerin var hâlâ!

Bazı ağaçlar yapraklarını içine döker

bazı kapılar kırık cam gibi evlat edinir seni

yıllarca durursun bir şiirde, durmak kaderdir

ruhunu çıkarmadan girmek için günlere

insanlar güzel üzer dedim, itiraz ister misin?

Acı farklı güldürürken bu mevsimde herkesi.