GÖZLERİNİN

Koşarken korkularım dökülüyor ceplerinden gözlerinin

Korkuyu ve ellerimi sana vereyim

Taş yorgun, sen ve ben yorgun

Beşik kokusu da artık sevmiyor

Gözlerinin perde arkası bir yangın

Gözlerinden kalkan uçaklar

Hep bir savaşın habercisi.

Yorgunum ve savaşı kaldıramam

Kalbimi sana anlatamam

Rüyalarımı okşayan şu

Gözlerinin korktuğu siyah kuş

Kaybolurken sen tam da seni yakalıyorum!

Bir masalın ömrü kadar yani uyuyana kadar

İki beyaz el kaldırdıkları yaprak sürüsünü

Hayatın kazağına yığar ve gözlerimi

Ellerinden alır sana gurbet çeker

Gözlerinin koşulsuz yatağına

Ve ah ve ikindi ve karanlık girer!

Seni kılı kırk yararken anlıyorum

Sen yağmurlu bir günün sıcağısın

Sen hep bir kaçkınsın buğuluca

Yokluğun bir yol boşluğu

Bir perde karanlığı

Gözlerinin büyüttüğü iklimim

İniyor yokuşlarımdan kalp aşağı